Geçmiş

Küçük bir kız öldü, yetişin diye yalvaran
Yardım, yardım diye haykıran
Güneş doğmadı, dönmedi buraya
Yoğun dumanlar var, göğe uzanan
Sevgi bir kuş olup uçtu
Bulutlar küstü, yağmur yağmadı
Burada ölen kızın cesedini
Cehennem ateşleri yaktı
Küçük masum pembe bir yürek
İçinde denizleri aşan kahraman leylek
Küçük titrek bir gülüş
Kayboluyor zamanı yitirerek
Baba, baba diye bağırıyor
Yalnızlığının, karanlığında boğuluyor
Sen gelmedikçe bu küçük kız
Kendi sessizliğinde ölüyor...
*** *** ***
Bir gün biri çıkar karşınıza. Gidenleri yerine, gözyaşlarını silen, yaralı ruhunu saran... İnsan beyni öyle acayiptir ki kötü hatıraları asla unutmaz. Çünkü derine işleyen mutluluk değil sadece acıdır. Gidenin yeri illa ki dolar derler ya, işte o yalan. Gidenin verdiği mutluluğu herkes verir, gidenin sevdiği kadar gelen de sevebilir, giden kadar o da sana değer verebilir ama gidenin verdiği acıyı veremez, kederi o kalpten silemez, hayal kırıkları ile taşan bir kulübeyi tamir edemez, kalpte taht kurmuş padişahın koltuğunu dolduramaz, en önemlisi gideni asla unutturamaz. Sadece yaptığını zanneder.
*** *** ***
Ben en çok sevilmek istiyorum. Dolu dolu sevilmek. Ben sevmek istemiyorum, canımın yanmasını, kalbimin acımasını... istemiyorum. Ben sevilmenin nasıl olduğunu bilmek istiyorum. Uçmak istiyorum, gidecek bir yerim olmadan. Koşmak istiyorum, bir durağım olmadan. Ben mutlu olmak istiyorum, kimseyi beklemeden ama geldiğim yerde beni bekleyenler varken. Ben yaşamak istiyorum, sadece özgürce...

BENİ KOCAMAN SEVEN ADAMA.........