ÇOCUKLUĞUMU VERİN BANA
  • Reads 69
  • Votes 3
  • Parts 2
  • Reads 69
  • Votes 3
  • Parts 2
Ongoing, First published May 17, 2017
Hayat  çok kısa... Asla sevdiklerinize  seni seviyorum demekten vazgeçmeyin ve sevdiklerinizi bırakmayın. içimiz acır ,mutlu oluruz,  güleriz, ağlarız her şeye rağmen umudumuzu asla kaybetmeyiz.
Hayatımıza birini almak isteriz doğru  yada yanlış. Kalbimizin kapılarını sonuna kadar açarız içeri girmesini bekleriz. Meğerse misafirmiş...
İçimizi acıtacak kapanmayacak bir yara bırakacak haber vermeden geldiği gibi haber vermeden kalkıp gidecek.Yada   o gitmeyecek biz kaçacağız kader ya belki  evet evet belki  bir gün başka yerde başka şekilde olur deriz Ya da hayırlısı  der sadece bekleriz umut ederek...
Ben beklemekten yoruldum şimdi kalemin konuşsun yüreğim dilim susun.
All Rights Reserved
Sign up to add ÇOCUKLUĞUMU VERİN BANA to your library and receive updates
or
#417piskopat
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Kayıp Bağlar / Gerçek Ailem  cover
Pideci - Yarı Texting  cover
Akım || tex +18  cover
AŞKOLOĞUM | Texting  cover
ARSLAN AĞA cover
ASYA cover
Vişne Mahallesi  (Düzenlemeye Alınacaktır) cover
Süveyda (+18) cover
Aden Duru / Gerçek Ailem cover
Pabucumun Mafyası | texting cover

Kayıp Bağlar / Gerçek Ailem

20 parts Ongoing

İnsan her yara aldığında daha çabuk iyileşir mi gerçekten? Yoksa o yaralar zamanla sadece daha derine mi işler? Acı, yalnızlık ve bitmek bilmeyen karanlık... Bunlar büyürken bana eşlik eden tek duygulardı. Çocukluğum onların nefretin gölgesinde sessizce kayboldu.Sevilmenin ne olduğunu bilmeden, ağır bir sessizlik içinde geçti. Büyüdüğümde yanımda yalnızca alıştığım o soğuk boşluk vardı. Yaralar birikti, izler derinleşti. Hepsi bir şekilde geçti ya da geçmedi. Şimdi geriye ne kaldı bilmiyorum; sadece bir boşluk, sessiz ve sonu olmayan bir boşluk...