Ο Σωτήρας της Ψυχής μου...(TYS17)

Ο Ανδρέας ήταν ο σωτήρας της κυριολεκτικά! Σ' έναν αγώνα άνισο, κατά της λευχαιμίας από τα 5 έως τα 7 της χρόνια. Ο δικός της αγαπημένος ιππότης με το άσπρο άλογο που την φρόντιζε και εκείνη ονειρεύτηκε -τόσο αθώα- να τον παντρευτεί. Και ο Ανδρέας που δεν της χαλούσε χατίρι, λίγο πριν τον δυσκολότερό της αγώνα, έστρωσε όλο το διάδρομο της κλινικής έως το δωμάτιό της με τριαντάφυλλα και εκεί, σ'ένα πάρτυ έκπληξη, μαζί με όλο το υπόλοιπο προσωπικό και τα παιδιά ως καλεσμένους, της έδωσε ένα δαχτυλίδι που έδειχνε την αιώνια αφοσίωσή του σ'εκείνη...Και έτσι καταπληκτικά, μπροστά στα αθώα παιδικά της μάτια, της έδωσε φτερά να πετάξει, να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο και να βρεθεί σήμερα, 22 ετών, αφοσιωμένη δασκάλα στα παιδιά, που τόσο αγαπούσε. Οσο για τον Ανδρέα, δεν τον είχε ξαναδεί από τότε μα πάντα, όσα χρόνια και αν περνούσαν θα τον θυμόταν. Γιατί ήταν και θα ήταν ο σωτήρας της ψυχής της....Και κανείς -ποτέ- δεν θα μπορούσε να συγκριθεί μ'εκείνον που της είχε μάθει πως να ζει γεμάτη αγάπη και ελπίδα! Μέχρι που άξαφνα, ήρθε η μέρα που συναντήθηκαν και πάλι..#2 (30/10/17)#3 (22/10/17) #4 (