Hayatım boyunca derslerimde yakalayamadığım başarı, arkadaşlarımla olan ilişkilerim, ailemle olan sorunlarım, kimseye belli etmesem de benliğimin bir köşesinde olan korkaklık, sesimin yettiği kişiye yükselip bütün kinimi, öfkemi ve çaresizliğimi ondan çıkarmam. Peki bunların hepsi benim suçum mu ?
Hayat her zaman istediğimiz gibi gitmez. Sabaha kadar çalışıp sınavdan 50 almak gibidir. İsteklerimiz ve yaptıklarımız her seferinde çakışırlar. Yaptıklarımız dışarıdan her ne kadar bizim isteklerimizi yansıttığı düşünülse de aslında öyle bir şey olmaz. Yaptıklarımız bizim mecburiyetimizdir. Örneğin üniversitede ayrı eve çıkmak istiyorsun. Ama ailen izin vermiyor. En kötü üniversiteni yurtta okursun. Peki bu senin tercihin mi ?
İnsanların istekleri üzerine kurduğumuz hayatın hep bir parçası eksik olur. Mutluluklarımız geçici hale gelir. Ruhumuz köleleşir. Bende o insanlardanım galiba.
Hikayemi mi bilmek istiyorsunuz?
O zaman sayfaları çevirmeye başlayın.