RÜYA《Prekognisyon 1.Seri》[Tamamlandı] - Elida - Wattpad

RÜYA《Prekognisyon 1.Seri》[Tamamlandı]

Reads 127,588
Votes 11,240
Parts 40

Reads 127,588
Votes 11,240
Parts 40

aksiyon arkadaşlık aşk cinayet fantastik genelkurgu gerilim gizem hayat inanç katil korku polisiye prekognisyon rüya seri sevgi umut wattys2018 ölüm öngörü

Rüyaların da birinin cinayetine tanık olmak mı? 

Birilerinin hayatını kurtarmak ya senin elinde?




Başlangıç Tarihi
05.01.2018All Rights Reserved

aksiyon arkadaşlık aşk cinayet fantastik genelkurgu gerilim gizem hayat inanç katil korku polisiye prekognisyon rüya seri sevgi umut wattys2018 ölüm öngörü

Table of contents

40 parts

Sign up to add RÜYA《Prekognisyon 1.Seri》[Tamamlandı] to your library and receive updates

or

Content Guidelines

You may also like

Umut'lu Vaka ( Düzenleniyor.) by Anlamlszler1

🌙" Asla karanlık tarafın peşini bırakmaz. Derinde var olan acıların; Onlar asla bırakmaz." ⛓Hayatını koca bir karanlıktan ve umutsuzluktan başka bir şey görmeyen kiraz. Yatış yaptığı hastaneyi kendisine bur sığınak olarak görüyordu. Dışarıdaki kötülükten uzak belki de kendi benliğinden bile uzak. Ama artık hastaneden ayrılması ve hayatını devam etmesi gerekiyordu. Ama panik atakları olduğu için o kalabalıkta kendini kaybetmekten korkuyordu. Bu süreçte ona yardımcı olan arkadaşı Sıla sayesinden hastaneden çıkar. Ama hala içinde gizlediği kalp kırıkları ruhuna batıyordu. Dört Ayın sonunda artık dışarıya adım atmıştı. Ama kendini yalnız ve eksik hissediyordu. Eski arkadaşı olan sofiya'yla karşılaşıyor onun bu dipsiz karanlık kuyudan çıkartmak için yardım etmeye başladı. Sofiya'nın ısrarı üzerine bir bara gidiyorlar. Barda fazla tanıdık bakan bir adamı görürü. Kendisini bilen, tanıyan ve anlayan biri gibi hissettiren biri. Geçmişin karanlığında hala yolunu ararken kiraz, Ortaya çıkan gerçekler ona iyi gelecek mi? ACEMİ BİR KURGUDUR!

SIR by serpeceziyagil

"Bakışıyla bir dağı devirir. El alemi dize getirir. Bütün herkes onu konuşur öyle zannetsin." İddiayı kazanmak için dikkat çekmem gerekiyordu. Şarkıyı söylerken aynı zamanda dans etmeye başladım ritime uygun. Etrafta gezdirdiğim bakışlarımı tekrar Barlas'a çevirdim. "Biraz uslan artık yar, bu neyin özgüveni? Bir destur artık, aştın kendini." Barlas'a laf sokuyordum şarkı yoluyla ama o gülerek beni izliyordu. Hatta gözlerindeki hayranlıkla. "Yaktım gemileri. Her gün birileri ölsün yoluna. Ben ölmeyeceğim." Gaye ölebilirdi mesela Barlas'ın uğruna. Sonuçta sevdiği ve öpüştüğü kızdı. Şarkının sonlarına gelirken nefes nefese kalmıştım. Heyecanlanmamın etkisi büyüktü bunda. Son kez etrafta gezinen bakışlarımı Barlas'a çevirdim ve tam gözlerine bakarak söyledim son sözleri. "Yoluma çıkma aman diyeyim. Yıprattın yeterince gözünü seveyim." Kopan alkış tufanıyla mikrofonu bıraktım ve sahneden indim. Kalbim deli gibi çarpıyordu.

Bir Bakış / Texting ( DÜZENLEMEDE ) by bukemelek

Aslında bir bakışta gizliydi yaşadıklarımız, gülümsemelerimiz ve ağlayışlarımız. Bir bakışla başlamıştı bizim hikayemiz. Ve bir bakışta son bulacaktı belki de bizim aşkımız. Kim bilebilirdi ki bunu... Bir şarkının melodisinde huzur bulurdu insan ve ben de o insanlardan birisiydim. Şarkıyı açar ve melodisine hapsederdim kendimi. O melodi beni alıp dokunulmaz anılara götürürdü beni. Yine öyle günlerden bir gün, bir şarkının melodisiyle ve o şarkıya eşlik eden Bir Bakış ile başlamıştı benim dönüm noktam. O dönüm noktamın bana getirdiklerine, benimle eşlik etmek ister misiniz?

Güneşli Günler (Tamamlandı) by funye49

Hayatın çoğu alanında kendi işini kendi gören ama konu aşk olunca güneşli bir gün bile göremeyen Feryal'i getirdim size. Dağlara taşlara, uçan kuşlarayı geçtim daha muhatabına anlatamıyor aşkını sevgisini. Karşılığı yoktur diye. Korkaklıktan değil, belki önyargıdan belki önseziden belki de gerçeğin ta kendisi bu olduğundan. Kim bilir? Şimdilik sadece ben galiba. Ama bir yolunu bulmuş içindeki bu yıkıcı sevda ile baş etmenin. Direkt olarak O'na olmasa da sevgisini dile getirmenin. Beşiktaş. Takımı üzse de tribünü hiçbir zaman üzmeyen Beşiktaş. Taş gibi sağlam Beşiktaş. Çarşı ile beraber bağırabiliyormuş mesela yağmurlu bir günde sevdiğini! Ya da ne bileyim daha az yağmurlu bir gün de sevdiğinin çeyreği kadar bile sevilmediğini. Doğruya doğru, insanlar anlamıyor genelde Feryal'i, samimi bulmuyor belki. Şimdi kadınların futbol sevgisi de iyice şov oldu tabi. Ama olsun. O biliyor. Feryal'e her sevdadan geriye gerçekten Beşiktaş kaldı. Yarım kalan, tutulmayan, hiç söylenmemiş bütün sözleri aldı; hepsi Beşiktaş'a emanet. Doya doya bağırıyor, çünkü babasının yeri! Oradan devraldı. Yani işte, belki seni seviyorum diyemiyor ama "Aynalarda gördüğümsün, ağladığım, güldüğümsün! Aynalarda gördüğümsün. Çözemezler kördüğümsün, seeeen!" diye bağırıyor özgürce. Varsın, o bilsin sadece. Bağırabilmek çok güzel bir şey. Ağlayabilmek. Gülebilmek. Gerçek sevgilerin ve acıların sese ihtiyacı var galiba. Bir de kocaman bir ruha! Hepsinin kimde olduğu konusunda artık hemfikiriz diye düşünüyorum. E hadi o zaman başlayalım, Siyah?! * Ay, bir de unutmadan! O'nu da tanıyorsunuz aslında. Bebekliğinden beri hem de. Gülce'nin oğlan. Dilmen'lerin ilk göz ağrısı. Babası kılıklı. Namıdiğer, Oğuz Kaan Dilmen.

KELEPÇE by kypkiz

Evli bir kadın bekar bir erkek... Parmağından kelepçeli kadın özgür bir adam... İmkansıza ulaşmak ne kadar imkansızsa onların birbirine kavuşması o kadar imkansız. Sevmek ne kadar zorsa kimi seveceğini belirlemek de bir o kadar zor. Kelepçeler Korkular Çığlıklar Yaşlar Fısıldayışlar Lekeler Sevişler Vazgeçişler Bu kadar duygu bir bedendeyken, gerçek aşk kapıdayken anahtarı çevirmek neden bu kadar zordu? Kavuşmak neden bu kadar zordu? Cevap belli, kartlar yıllar öncesinden kadının elinden alınmış. Kartı olmayan oyundan çıkar. Engeller olursa ulaşmak zorlaşır. Tabi engelleri umursamayan, inadına elini uzatan biri olmazsa. Genç kadın ne kadar uzaklaşmaya çalışsada genç adamın yakınlığı, sıcaklığı, merhameti koparamaz iki bedeni birbirinden. Bu oyun iki kişilikti biri oyundan çıktığına göre diğerinin oyunu bırakması an meselesiydi. ~~~~~~~ Ne olur bana öyle yumuşak davranma güzel kalpli insan. Ben yumuşaklığını hak edecek bir kadın değilim. Ne olur sarma yaralarımı daha fazla. Aynı yaralar sende de açılacak. Ne olur üfleme elime öyle canımı yakmaktan korkarcasına. Ben üfleyemem yaralarına parmağımda yüzükle. ★ Beni rahatlatan Vanilya kokusumuydu Yoksa vanilya kokusunun ona ait olması mıydı? Selami Şahin & Burcu; Güneş Ben bir tek kadın (adam) sevdim Ben bu sevdayı yemin bildim, söz bildim...

EHLİBEYT'İN GÜLÜ by OzgeYildirim8

5 Temmuz 2022 Not: çalıntı veya benzer şeyler olursa işlem başlatılacak Alevi kategorisinde 1. 🏆 Bu kitaba lütfen ön yargilarinizi bir kenara bırakıp öyle okuyunuz amacım kesinlikle ayrımcılık yapmak değildir! Her şey bir düğünde başlamıştı. Kim bilebilirdi bir düğün günü yeni sevdaya yelken açacağını? Peki ya bu aşk mezhep farkından dolayı imkansızsa....

Mahkûm Prenses by Bercemiyy

İngiltere'nin Fetret Devri olarak anıldığı iç savaş döneminde taç giyme töreni yaklaşan prensesi kaçırmak, ancak ve ancak cesur İrlanda Kralı Andreas'ın yapabileceği bir şeydi. Kendisine düşman iki ülkenin barış için attığı adımı öngörüp kaçırdığı kadına aşık olacağını ise düşünememişti. Karşı konulmaz güzelliğine ve cesaretine tutulduğu kadının can dostunun kalbini çalacağını da bilemedi. İhanet, aşk ve tutku dolu günleri beraberinde getiren bu kadına ne yapacaktı? Onu kadını yapıp can dostuna ihanet edecek ve savaşı göze mi alacaktı yoksa aşık olduğu kadını kendi elleriyle düşmanına mı verecekti? Peki ya prenses... Onun kalbini çalan kimdi? ... 30.05.23

Bozkurdun Asenası by Amina_13a

"Bana 'bu yaşına kadar yaşayamadığın ne varsa hepsi yaşatıcam sana' demiştin hatırladın mı?" Başını evet anlamında salladı üzgün bakan gözlerine baktım ikimizin gözlerinden o kadar kelime firar etti ki ama dilimize gelince lal kesildi. "Sözünü tuttun yüzbaşı" dedim gözleri yapma der gibi bakıyordu hayır anlamında salladı başını gözlerinin bulutlandığını görebiliyordum , ama durmadım. Canımı ne kadar yaktığını bilecekti. "Beni gökyüzünün tarif edilemeyecek kadar üstüne çıkardın. Fakat hiç düşünmeden beni o yükseklikten aşağı attın. Beni bu hayatta senin kadar mutlu eden biri olmamıştı, senin kadar da canımı yakan olmamıştı." Dedim. "Rüya" dedi lafını tamamlamasına izin vermeden elimle susturdum onu. "Daha fazla konuşmak istemiyorum Affan git lütfen " dedim gitmedi. Tekrar konuştu "Gitmiycem beni dinle ne olur yalvarırım dinle beni" dedi dinlemek istiyordum ama canımın daha fazla yanmasından korkuyordum. "Rüya çok özür dilerim " dedi dolu dolu olan gözlerine baktığımda ise büyük bir pişmanlık görmüştün , acı çekiyor gibiydi kıvranıyordu acıdan. Tıpkı 3 ay önce benim bir hastane odasında elimde ondan kalan bir mektupla kıvrandığım gibi. "Yaptıkların affedilir gibi değil Affan ne kuru bir özürle geçer acısı ne de bir başka şeyle. Sen beni bir mektupla terk ettin üstelik sana en çok ihtiyacım olduğu anda bir hastane köşesinde sensiz bıraktın beni"dedim. Göz yaşları firar etmişti gözlerinden. "Biliyorum özür dileyince yüreğinin acısı dinmez ama belki bişeyleri düzelte biliriz olmadı yeniden kurarız. Ne olur gitme benden" dedi gözyaşı yanağını ıslatırken. O kadar işkenceye gıkı çıkmayan adamın benim karşımda ağladığına mı yanayım yoksa saçının teline kıyamadığım adamın göz yaşlarına mı. "Benim yeniden başlamaya gücüm yok Affan" dedim bu sefer benim göz yaşım yanağımı ıs

KOYU PIRLANTA (TAMAMLANDI.) by hacer20154

"Kimsin sen?" titreyen sadece sesim değildi artık bedenimde aynı şekilde titriyordu. Karşımda ki adam gözlerimin içine bakarken ben korkuyla ona adım bile atamıyordum. "Açıklayacağım ama şimdi değil." demesiyle kaşlarımı kaldırıp göğsünden ittim. Hareket dahi etmezken bana üzgünlükle baktı. Acıyordu bana! "Ne demek şimdi değil ya? Ne zaman?" ne zaman söyleyecekti bana? "Senin için, bizim için bunu şimdi. yapamam Aleda. Anla beni lütfen." yalvarır gibi çıkan sesiyle gözlerimi kapatıp açtım. O beni anlamıyordu! "Sakın bir daha bana yaklaşmayın hocam!" bağırarak oradan uzaklaştım. Bağıran bedenim değil ruhumdu. Hiç bir şeyi hatırlamayan beynimdi. Her şeyi hisseden kalbimdi. Karşımda ki adam benim hocamdı. Öğretmenimdi. Sahi gerçekten kimdi o?

MAHKUM by yamurblog

Azılı bir suçlu. Masum bir doktor. Ve bu onların aşka düşüş hikâyesi. (01.08.2019)

You may also like

Slide 1 of 10

Umut'lu Vaka ( Düzenleniyor.) cover

Bir Bakış / Texting ( DÜZENLEMEDE ) cover

Güneşli Günler (Tamamlandı) cover

EHLİBEYT'İN GÜLÜ cover

Mahkûm Prenses cover

Bozkurdun Asenası cover

KOYU PIRLANTA (TAMAMLANDI.) cover

Umut'lu Vaka ( Düzenleniyor.)

🌙" Asla karanlık tarafın peşini bırakmaz. Derinde var olan acıların; Onlar asla bırakmaz." ⛓Hayatını koca bir karanlıktan ve umutsuzluktan başka bir şey görmeyen kiraz. Yatış yaptığı hastaneyi kendisine bur sığınak olarak görüyordu. Dışarıdaki kötülükten uzak belki de kendi benliğinden bile uzak. Ama artık hastaneden ayrılması ve hayatını devam etmesi gerekiyordu. Ama panik atakları olduğu için o kalabalıkta kendini kaybetmekten korkuyordu. Bu süreçte ona yardımcı olan arkadaşı Sıla sayesinden hastaneden çıkar. Ama hala içinde gizlediği kalp kırıkları ruhuna batıyordu. Dört Ayın sonunda artık dışarıya adım atmıştı. Ama kendini yalnız ve eksik hissediyordu. Eski arkadaşı olan sofiya'yla karşılaşıyor onun bu dipsiz karanlık kuyudan çıkartmak için yardım etmeye başladı. Sofiya'nın ısrarı üzerine bir bara gidiyorlar. Barda fazla tanıdık bakan bir adamı görürü. Kendisini bilen, tanıyan ve anlayan biri gibi hissettiren biri. Geçmişin karanlığında hala yolunu ararken kiraz, Ortaya çıkan gerçekler ona iyi gelecek mi? ACEMİ BİR KURGUDUR!