"Αφού σε αγαπάω!! Τι δεν καταλαβαίνεις?" Της λέω και κάνω μια προσπάθεια να την πλησιάσω. Περιέργως με αφήνει να την αγγίξω.
"Νίκο, ξέρω τον χαρακτήρα σου... θα με πηδήξεις και θα φύγεις... Όλοι αυτό μου λένε..."
"Εσύ είσαι έξυπνη αλλά δεν ξέρεις τα πάντα για εμένα, γιατί ακούς τους άλλους και δεν ακούς την καρδούλα σου??" Της ψιθυρίζω. Γυρνάω να φύγω.
"Μην κρίνεις κανέναν από αυτά που σου λένε οι άλλοι." μετά από αυτό ξεκίνησα να περπατάω.
"Μην φύγεις." Ακούω την φωνή της από πισω μου. " Έχεις δίκιο! Δεν ξέρω τα πάντα για εσένα. Θέλω να σε μάθω όμως. Απλά... μην φύγεις!!!"
Την πλησιάζω ξανά και παρατηρώ ότι έχουν βουρκώσει τα μάτια της...
"Μην κλαίς. Μην ανησυχείς, δεν θα φύγω ποτέ... Ότι και να γίνει... Είμαι δικός σου..."