YAZEBEL
  • Reads 34
  • Votes 7
  • Parts 1
  • Reads 34
  • Votes 7
  • Parts 1
Ongoing, First published May 27, 2017
İzmir'in sakin sokaklarını kahkahalarıyla çınlatan kızlar;
Okuldan kaçarken ya da hocalara  karşı gelirken YGS-LYS gibi bir illetle başlarının dertte olduklarını bilmiyorlardı.

Mahallenin dedikodu kazanı olan Ayfer,Ayşe ve Nigar teyzenin dillerine düşüp; Yaren' in barajda kalması ya da Zeynep ve Sibel' in hiç istemedikleri bir bölümü okumak zorunda kalmaları, hayatın attığı ilk tokattı belkide....

Tabi bir de Yaren' in babası kızı okumuyor diye 19 yaşında; onu zorla evlendirmesi her şeyin başlangıcı olmuştu.

"Kızlar beni şu Cafer denilen b*ktan kurtarın!"
8 yıllık dostları elbet onu kurtaracaktı. 

Sonuçta Tofaş bu günler için vardı!!!
All Rights Reserved
Sign up to add YAZEBEL to your library and receive updates
or
#8tofaş
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Engelmatik | TEXTİNG [Tamamlandı] cover
AŞİRET Mİ!? -Gerçek Ailem- cover
Kimsesiz:Sokakların Kızı cover
ORTA SAHA || texting|| cover
KIRIK ZİNCİRLER | Aile | cover
DELİCE  cover
Aldın Başa Belayı! cover
Karışık aile Limanı | Gerçek Aile cover
Şapşal Mafyam/ Texting (DÜZENLENİYOR) cover
Aşk'a Uçan Kanatlar cover

Engelmatik | TEXTİNG [Tamamlandı]

68 parts Complete

Aral: Kimsiniz? Numara kayıtlı değil. Aral: Hey, orada mısınız? 053********: Buradayım. 053********: Ve şey, 053********: Seni seviyorum. 053********: Rahatsızlık verdiysem tekrardan özür dilerim. 053********: İyi günler. Aral kişisini engellediniz. *** "İki yıl sonra yeniden karşılaştığımızda yine bu şarkı çalıyor." Muzip bakışları yüzümü turlarken gözlerimde duraksadı, başını yavaşça omzuna eğdi. "Bence bu bir işaret." "Öyle mi? Ne işaretiymiş?" "Kader, dans etmemizi istiyor." Dudaklarında beliren çarpık gülümseme, göğüs kafesimde aşina olduğum bir sarsıntı yarattı. Gözleri, gözlerimden bir an olsun ayrılmıyordu. "Tutar mısın elimi yeniden?" Sevebilir miydim seni yeniden? "Pekâlâ," dedim yüzümdeki maskeyi çıkarıp çantamın üstüne koyarken. "O hâlde kadere uyalım." Parmaklarımı avucuna bıraktım. Belimi saran eli beni biraz daha kendisine çektiğinde mazide kalması gereken bazı şeylerin su yüzüne çıktığını hissettim. Yüzüme çarpan nefesi, iplerini tutmayı öğrendiğim kalbimin asileşmesine sebep oluyordu. Kahretsin. Aklımı bulandırıyordu. Yine. Ve bu hoşuma gidiyordu. Yine.