İnsanlar her daim kötüdür derdi annem. Herkes hata yapar derdi. Affetme derdi, güvenme derdi. Güvenirdim, kaybederdim. Ruhumun karanlığa büründüğü bazı günlerde annem hep yanımda olurdu. Bağırdığımı sadece onun duyduğun söylerdi bana. Çünkü babam bir kere bile gelip bakmamıştı bana ne olduğuna. Korkunç kabuslarım bitince ağlamaya başlardım deli gibi, ölmek isterdim o gecelerde. O kadar korkardım ki ölmeyi dilerdim. Annem her defasında beni sakinleştirirken şunları söylerdi.
"Sakin ol, onlar sadece kabus."
Üzgünüm anne, değildi. Sana defalarca söylemeyi denedim ama başaramadım. Gördüklerim sadece bir kabus değildi. Sizin göremediklerinizdi, asla bilmediklerinizdi..
-Tüm Hakları Saklıdır.