ANKA

Türk bayrağını astı ve onu ait olduğu yere göklere doğru çekti.

Tek Sevdam gökyüzünün tüm rengini kıskandıracak şekilde gökte dalgalanırken yüzümde kocaman bir gülümseme oluştu. Kafamı göğe kaldırıp dimdik durdum ve ona asker selamı verdim. Yiğit bize doğru gelirken bakışlarım kısa bir an ona döndü yüzünde huzurlu bir gülümseme vardı. Sonra tekrar bayrağıma baktım ve içimden şunları geçirdim.

"Dünya üzerinde tek bir Türk kalsa bile o bayrağın göklerden inmeyeceğine adım kadar eminim. Ve o bayrak dalgalandıkça bu ülke hep var olacaktır..."