"Namjoon beni ne kadar seviyorsun" dedim şaşırmıştı sorduğum soru ile ama hemen kendini topladı.
"Soru mu bu?" Dedi şaşkınlığı sesine bile yansımıştı.
"Evet hadi söyle " dedim
"Çok" dedi
"Çok mu? ımm klişe" dedim
Elimi tuttu ve avucuma yine küçük bir öpücük bıraktı. Elimi biraz daha aşağı ya indirdi kabinin üzerinde durdu.
"İşte senin yerin burada, kimse görmesede, kimse bilmesede olur ama sen bil yeter artık yerini biliyorsun saçma sorular ile beni uğraştırma" dedi etkilenmedim dersem yalan olur.
"Peki ben seni ne kadar seviyorum biliyormusu?" Diye sordum gülümsedi
"Evet biliyorum" dedi
"Hımm ne kadarmış" dedim
"Sadece kalbin değil , tüm benliğin ile beni seviyorsun bunu biliyorum.
Bir şairin kalem ve kağıdı sevdiği gibi sende beni seviyorsun.
Bir çocuğa şeker verildiğinde mutlu olur ya işte sende beni her gördüğünde gözlerin o çocuk gibi parlıyor.
Benim müziği sevdiğim kadar sende beni seviyorsun" dedi....
Eğlence amaçlı yazdığım bir Gerçek Ailem kurgusudur.
...
"Baysoy değilim." Dedi. Ardından
"Tekrar et!" Diye bağırdı her zaman ki gibi.
"Baysoy değilim." Dedim sakince, art ık alışmıştım.
"Yeniden!" Diye bağırdı bu sefer.
"Ben Baysoy değilim!"
YENİDEN
𝕋𝕖𝕜𝕣𝕒𝕣 𝔼𝕥