SERT ESEN RÜZGAR 💨

Karanlığın kök saldığı yaşamımda iyi giden hiçbir şey yoktu. Ailemin yolunda sürüklenip gidiyordum. Flaş patlamaları ,kameralar,sahte gülücükler artık boğuluyordum. Gerçeklerde kurtuluş varmış gibi yalanlardan kaçıyordum. Zevklerim yüzünden yargılanmak canımı yakıyordu. Güneş ışığına dayanamıyordum hatta ışıklara da , aydınlığa da tahammülüm yoktu .... Gecenin her şeyi örtme yeteneği vardı beni de içinde gizliyordu ama artık dayanamıyordum. Ölmek için her yolu denedim, neden ölmüyorum...? Ben pes ediyorum,neden oyundan çıkamıyorum?..Madem çıkamıyorum neden canım bu kadar çok yanıyor?..Bunu da bilmiyorum...Sadece bir şeyi biliyorum ve o şeyi seviyorum.. Onun meyve kokulu saçlarını ve her sabah ''günaydın'' deyişini. Hayatımda yaptığım en büyük hata , en güzel hatamdı.