Το βλέμμα μου πέφτει στα μελανιασμένα χέρια του. Θέλω να τα νιώσω ανάμεσα στα δικά μου, θέλω να ξέρω πως νιώθει. "Τα χέρια σου.." Λέω. "Παλεύεις συχνά;" Αποφεύγει να με κοιτάξει. Παραμένει ακίνητος χωρίς να απαντάει. Νιώθω τα χείλη μου να τρέμουν ενώ είμαι έτοιμη να ξαναμιλήσω. "Μήπως-" "Άκου." Κάνει μια μικρή παύση προτού συνεχίσει. "Δεν θέλεις να με μάθεις, εντάξει;" Μα θέλω. Νιώθω το στόμα μου να στεγνώνει με αποτέλεσμα να μην μπορώ να πω τίποτα για λίγο. "Δεν μπορώ να σε μάθω δηλαδή;" Ρωτάω σηκώνοντας το φρύδι μου. "Δεν χρειάζεται να το κάνεις." Άρα.. Αυτό σημαίνει πως μπορώ. • H.R 1# στην κατηγορία μικρού μήκους • |Bus stop| Boy's & Girl's pov •Εφηβική και Μικρού μήκους• 》Ολοκληρωμένη《