KOR

Çaresizlik. Tek hissettiğim duygu buydu. Ve içinde kayboluyordum. Beni kimse görmüyor muydu? O kadar mı şeffaflaşmıştım? Ama berraklıktan bir o kadar uzak? Yoksa en dipte miydim? Kimsenin göremeyeceği kadar uzak. Korku. Belki de en iyi tanımladığım duyguydu bu. Kimse bana yardım etmiyordu. Çünkü ben kuyunun en dibindeydim ve kuyu zifiri karanlıktı. Kimse bana yardım edemezdi. Şimdi ne yapacaktım?