'' Ulan bak deye.Gelin yapar oğlum,'' annem karıma
fazlasıyla yükleniyordu. Annem Defne'yi çağırıp
''Efendim, anneciğim,''dedi. Ben tam işe giderken iş veriyordu ya, evde sanki akşama kadar kavga etmek için kasten yapılıyormuş gibi hissediyordum.
''Bana bak gelin, yorganları felan yıkamaya sok. Yıkanınca buraya asarsın, he birde sahura kek yap, Ali çok sever''dedi.
DEFNE'den
Ali'ye duyduğum aşk olmasa, şı kocakarının ağzına bakmazdım. yorganları yıkadım-daha doğrusu makine yıkadı-ve onları dışardaki iplere astım. Ve kek yaptım. Şuan Saat 18.00 işe tam 14.05'te başladım. Ah,ah,ah...
*TAMAMLANMIŞTIR*
*BURADA GEÇEN HEPSİ KENDİ HAYALİMİN ÜRÜNÜDÜR BAŞKA KİTAPTAN ÇALINTI DEĞİLDİR! VE LÜTFEN YORUMLARDA BAŞKA KİTAPLARDAN BAHS ETMEYİN BU İSİM ŞU KİTAPTA FALAN VARDI SÖYLEMEYİN VE CAN SIKINTISINDAN YAZILMIŞ BİR HİKAYEDİR, ERGENCE BULUP HER SANİYE LİNÇLEYENLER OKUMASIN LÜTFEN.İYİ OKUMALAR*
Kardeşinin kitabında bulduğu numaraya yazan Melek Akçay başına büyük bir bela almıştır. Öyle ki artık Akçay değildir.