Hayatım boyunca bir sürü zorluklarla karşılaştım, bir sürü dertten kurtulmaya çalıştım, bazen de kendimi son derece çaresiz hissedip dibe vurdum. Ama asla pes etmedim; bu sıkıntıların, dertlerin ve engellerin kendiliğinden geçmesini beklemedim. Aksine; bu sıkıntıların içindeyken bile nasıl ayağa kalkacağımı, bunlarla nasıl baş edeceğimi öğrenmem gerektiğini anladım.
Ve şu an ayaktayım. Her şeye, herkese inat gülümsüyorum hayata.
Denizin kenarında ki banka oturdum ve karanlıkta hiddetle birbirine vuran dalgaları izlemeye başladım. Kulaklığımdan dışarı çıkan müziğin eşliğinde dudaklarım, ezbere bildiği melodide gidip gelmeye başladı.
"Hayat fırtınanın dinmesini beklemek değildir; hayat, o fırtınada, o yağmurların altında yaşamayı öğrenmek demektir."derin bir nefes aldım. Dudaklarımdan süzülen buhar gecenin çaresizliğine acılarına karıştı.