Gökyüzünün her türlü tonuna âşıktım. Güneşli havalarda bulut olmaksızın masmavi olmasına bayılıyorum. Bana çocukluğumu hatırlatıyor. Yağmurlu havalarda ise ona ne kadar çok yük yüklediğimi hatırlıyorum. Kendi içindekini boşalıyormuş gibi.. Zarifoglunun bir sözü geliyor aklıma. Gökyüzüne bakmayanın kalbi daha çabuk kirlenir...Ama ben çöle hapsolmuş bir kanadı kırık kuştum. En yakınımdaki gökyüzüne ulaşamıyordum..
1 part