Merhaba Sevgili okuyucum,
Şuanda okuduğun "Sen Yanımdayken" adlı kitabıma öncelikle hoş geldin en baştan şunu bilmelisin bu hikaye çok farklı ve her hikayenin sonu mutlu eder aslında,bende mutlu bitmesini isterdim fakat hayat beklenmedik o kadar farklı şeyler çıkarıyor ki insanın karşısına. Böyle herkesin hayal ettiği , yaşamak istediği, bir ömür devam etsin dediği bir aşk yaşadım ben ve gün geldi bu sevgi çift taraflıyken tek tarafa düştü ve ayrıldık ben onu telefon rehberime "Nefesim" diye kaydetmiştim. Aslında herkese mecaz bir anlam olarak gelebilir ama bende o öyle değildi aslında o gittiğin de sanki oksijenimi elimden almışlar gibi hissettim nefes alamıyordum sanki hiçbir şey yapmak gelmiyordu. Sokakta duramıyordum çünkü; mahallemin her kenarında onunla farklı anılarımız vardı. O anılar benim canımı öyle bir yakıyordu ki, o kadar acı çekiyordum ki bende sonunda her aşığın yaptığını yapmaya karar verdim... Kimisi aşkını tuvale(Resime),kimisi müziğe, kimisi de yazıya dökermiş aşkını bende öyle yapıyorum. İlk önce ne hissettiğimi anlatacağım sizlere sevgili okurlarım sonra o meşhur hikayeyi.
Hikaye Gerçek hayattan esinlenerek yaşanılarak yazılmıştır!
"Nefret ediyorum senden anlamıyormusun?"dedim titreyen korku dolu sesimle
"Sevemiyorum ben seni olmuyor işte artık vazgeç benden izin ver gideyim"dedim artık bağırmaktan kısılan sesimle gözlerimden yaşlar durmuyordu hıçkırıkların arasında kaybolmuştum...benim isyan etmemin aksine o bana acıyan gözlerle bakıyordu ne kadar acizdim
Kolumu tutan elinden kurtarıp kapıya doğru koştum belime sarılan kollar buna mani oldu kafasını boynuma gömerek derin nefes a
ldı
"Veremem....."
"Eğer benden gitmeye kalkarsan seni odaya bile zincirlerim ama izin vermem"dedi korkudan ne yapıcağımı bilmiyordum artık yaşamak istemiyordum bu adamın esiri olmaktan bıkmıştım....