Mezar taşlarında ağlayarak isyan ettim hayata... İnsanlar acı çekerek ölür. Bu acıyı kimse görmesin diye beyaz kefene sarılarak gömülür. Ölümün varlığı ensemizde olmasına rağmen kalabalığın dindiği adımlarda tuzlu gözyaşlarımızın mahkumluğuna bırakırız...Göz bebeklerimizin saf tonu kırmızının asaletini alırken anlarız. Ölümden değil, geride bıraktığımız harabe için ağlarız... ruhum bir mahkum misali bileklerindeki kelepçelerle susturulmuş,bedenim ise el sallıyor ruhuma... # sevdiğim için # karagözlüm için
5 parts