"Uzay ne işin var burda? Sakin ol ve silahı bırak lütfen. Off yine ne haltlar yiyorsun Uzay?" Uzay benim çocukluk arkadaşımdı . Onu iki senedir görmüyorum ve o beni elinde bir silahla karşılıyordu. Uzay ın nakil olmasının sebebi ise babasının öldürülmesiydi. "Çok güzel olmuşsun Ada." "Yıllar sonra karşıma çıkmışsın ve ilk söylediğin şey bu mu cidden ? "Bakma bana öyle . İkimizde neden burda olduğumu biliyoruz. " "Bence artık unutmalısın Uzay." Gözleri dolmuştu. Biranda silahı yere fırlattı ve dizlerinin üzerine oturdu. "Ada lütfen sen bana söz vermiştin. Arkamda olacağına söz vermiştin. Herkes gitse bile benimle sonuna kadar gideceğine söz vermiştin. "Yapma Uzay ben seninle ölüme bile gelirim. "