
öfkeli olduğumu bilmeme rağmen, karşımdaki adam en ince bir hareketimi fokurdayan katran karası gözlerle izlerken karşısında dik durmak için büyük bir savaş veriyordum. bakışlarının ağırlığı bacaklarımdaki tüm gücü titretiyordu. güçlükle yutkundum. gözleri sonu belli olmayan bir karanlıkla çevrilmiş kuyu gibiydi. hissiz, ruhsuz, duygusuz... lanet kaderimin beni her zaman hezeyana uğratmasına alışıktım fakat bu sefer karşıma getirdiği oyunun altından kalkabilir miydim emin olamıyordum. hayatımdaki gerçeği yeni öğrendiğim yetmiyormuş gibi birde bu adam çıkmıştı karşıma.All Rights Reserved