Romea wacht al zestien jaar op haar prins op het witte paard. Oké, ze wachtte er niet op toen ze een baby was. Of toen ze drie jaar was, en daarna ook een hele tijd niet. Laat ik het zo zeggen: ze wacht al lang op haar prins op het witte paard. Het probleem is, dat elke keer als een jongen -fysiek en emotioneel gezien- te dichtbij komt, ze hem wegjaagt. Ze verhuist samen met haar vader en broertje naar het huis van haar moeder in New York. Een nieuwe school, nieuwe vrienden, een nieuw leven en misschien toch een prins op het witte paard?