Şizofreni Yalnız Oynanmaz..

Tek tek tüm sınıfları dolaştım. Bütün wc lere baktım. Tüm koridorları, bahçeyi dolaştım. Ama yoktu. Nereye gitti ki şimdi bu ? Neden böyle yapıyordu ? Koca bahçede tek başıma etrafıma bakınırken zihnimin içinde sanki beynimi delen o fısıltılar.. 'Ben hep seninleyim''Herzaman yanındaydım''Beni farketmen uzun zaman aldı''Artık birlikteyiz.. Fısıltılar gittikçe çoğalıyor ve katlanılmaz bir hal alıyordu. Gözlerimi ve kulaklarımı kapattım. Fakat daha da dayanılmaz oldular. Artık ne söylediklerini de anlayamıyordum. Git gide keskinleştiler. Acı acı acı.. Dayanamıyordum. Okulda yankılanan çığlığımdan sonra koskoca bir karartı..