Kendimi değersiz görmem aslında çok uzun zaman öncesine de dayanmıyor. Bundan 2 yıl kadar önce başladı denilebilir. Bunu özgüvensiz olarak algılamak yanlış olur, yada en azından bana göre bu özgüvensizlikten daha ayrı bir şey. Yorgun, üzgün kimi zamansa sinirli ruh halimi başka türlü ifade edemediğim zamanlar bu ihtimal üzerinde dururdum. Ama şimdi epeyi iyi biliyorum ki üstümdeki bu değersizlik hissi tamamen bilincime hükmetmeye başlamış durumda. Buna karşın bana pek de etkisi olmuyor. Bilirsiniz böylesi bir hisle başa çıkamadığınız zaman en fazla bir sigara fazla yakarsınız. İşte bana da böyle oluyordu. O olay da bu hissiyatın başlayıp, sigara tüketimimi artırdığım zamana denk geliyordu. Romanlarda, filmlerde olduğu gibi "Sizlere olayları en başından anlatayım" klişesine girişmek istemezdim ama sık sık geriye dönüp bir şeylerden bahsetmenin de anlam bütünlüğünü bozduğu kanısındayım. Zaten çok zor topladığım bu konsantrasyonu ve yazma isteğini geri de tepmek istemiyorum. Tek istediğim bir an önce olsun ve bitsin, anlattıklarım aksın ve gitsin.All Rights Reserved
1 part