Yorgunum...
Ve hiç kimseyi, anlayacak takatim yok...
Masum bir çocuk gibi beklentili.
Bir ihtiyar kadar suskunum.
~
Size küçük bir sır vereyim bu hayatta kimseye itiyacımız yok, kendimize kendimiz lazımız. İnsan ömrü çok kısa üzülmeye değmez. Merhamet insanı insan yapan en değerli özelliğimizdir. Biz insanlar çok çabuk umutsuzluğa kaplıyoruz şeyimizi kaybedebiliriz. Yıkılabiliriz, kahrolabiliriz, öyle bir düşeriz ki kalkmaya çalıştıkça dizlerimiz kanar tökezleriz tekrar tekrar düşeriz ama emin olun her şeyin daha kötüsü vardır. Hayat bana bunu öğretti, olumlu bakmayı.. Bardağın dolu tarafından bakmayı. Hayat ancak böyle güzel bu şekilde yaşamaya değer :)
~
Bu hayatta toprak gibi olmalısın...
Ezildikçe sertleşmelisin!
Seni ezenler sana muhtaç kalmalı
Hayatı sende bulmalı.
-Can Yücel
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."