Sa isang Probinsya ng Negros, doon nakatira ang pamilya ni Zhara ang pamilya delano
Si Zhara ay isang babaeng matalino, mabait, at may kagandahan din.
Sa hindi inaasahang araw doon na punta ang pamilya Travis para sa isang bakasyon at doon ya na kilala si drex
Si Drex ay isang mahiyain pero may kagwapohan at yabang minsan may pag ka weirdo din but not a nerd at masayahin din minsan.
Pero may hindi inaasahang pangyayari ang naganap sa pamilya Travis.
Malalampasan kaya ni Zhara ang pagsubok na haharapin nya,
At makakaya kaya ni Zhara ang muling pagkikita nila ni drex , pero hindi si drex na nakilala nya sa probinsya, kung di isang drex na suplado, cold-hearted guy at ang masakit ,isang drex na may stable AMNESIA.
This is my first ever story that i made for being addicted in reading wattpad.
Hoping po na basahin nyo ang istoryang ito
#happy #love # family #regret #hoping
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
53 parts Complete
53 parts
Complete
[HI! This story will become free on MARCH 19]
*
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.