MİHR-İ NİHAN ( İki asırlık iki aşkın "bir" hikayesi)

Sultan Selim-i Salis Han'ın Saray'ından günümüze uzanan bir aşk hikayesi... Musiki, tarih ve aşkla örülü iki asırlık iki aşkın 'bir' hikayesi...
Evvel zaman içinde ve şimdiki zaman içinde iki Kafkas kızı yaşarmış. Bir varmış bir yokmuşlar, biri varken diğeri yokmuş, öteki geldiğinde diğeri çoktan yok olmuş. Az gitmiş uz gitmişler, diyardan diyara göçüp konmuşlar aynı yere. Arkalarına dönüp baktıklarında görmüşler ki, onca yol deveran edip geldikleri yer yine kendileriymiş. Evvel zaman içinden gelen miras bırakmış aşkını diğerine. Karışmış masalları birbirine..
Yarım kalmaz hiçbir masal ve her masal mutlu sonla biter. Mutlu sonu göremeyenler, ya sonuna yetişemeyenlerdir, ya sonuna kadar sabredemeyenler, ya da masalı anlamayanlar... Eğer sonu mutlu değilse henüz masalınızın; siz bekleyen, sabreden, anlayan olun. Mutlak görürsünüz mutlu sonu, yetişirsiniz gökten üç elma düşerken masala. Dünyevi masal mutlulukla bittiği vakit, ebedi masalın her merhalesi mutluluktur ki, kutsal kelam ile akit. Bu yüzden ebeden sürmez hiç bir dünyevi masal, her bölümde adım adım yaklaşılır mutlu sona. Kimi masal kısa sürer, kimi bin bir gece, kimi ise ömürlerce...
Masalı yazan da O'dur, vadesine, ne zaman son bulacağına karar verecek olan da. O elbette hep güzel, kusursuz masallar yazar; ancak ihsan ettiği akılla bekler layıkıyla anlayıp, sabredip, masalın sırrına ermemizi. İlham eder sırları müstevzilerin gönüllerine, vakti geldiğinde. Olur da dahliniz olmadan yarım kalır ise, kaldığı yerden devam eder hikaye. Tekerrür etmez ilahi masal, devamı yaşanır, yaşanır... bir gün biter, elbette ki mutlu son ile... Ve unutma, masallarda kaide şudur; yalnız ve ancak sonunda mutlu olunur..Masaldır deyip geçme, hüsranla bitti diye üzülme. Zahiri olana aldanıp, batınî olana yazık etme! Etme ki gönül gözün açılsın, masalın sonu çabuk yazılsın