Acı çağırışımlar belirler dünyayı. Beyinlerin kan kırmızısı damarları arasında geçiştirilen onlarca ruh yardımcı olur derler. Kanda boğuluyorlar o zaman dostum. Kan yükseliyor, yükseliyor ve onları havaya çıkartıyor. Bir cam kırığı kesmiş naif cildini, kanıyor. Havada kan kokusu, köpekbalıkları ayakta. Bulutların ardında ise simsiyah bir karga tüyü. Ben dostum, ben. Ben bir korkuluğum...