EVCİLİK OYUNU - Nurdan - Wattpad

EVCİLİK OYUNU

GELESEN 3,634,257
Stimmen 66,395
Teile 96

GELESEN 3,634,257
Stimmen 66,395
Teile 96

beklerken güneşi zeyker

Aslında ilk görüşte aşk,
Bir türlü itiraf edilemeyen.

Biri babası için, biri annesi için.
Zorla,
Ama aslında bir rüya.

Gerçek olamayacak kadar güzel,
Gerçek olacak kadar mükemmel.

Sonra rüyadan uyanış.
Her şey yolunda iken
"Sadece o olsun" demek,
"Çabuk gel" demek.

Aslında bu bir aşk hikayesi,
Bu bir ZEYKER hikayesi.

                                                         -bu şiir tugbazdemir18'e aittir :)Alle Rechte vorbehalten

beklerken güneşi zeyker

Inhaltsverzeichnis

96 Kapitel

Melden Sie sich an und fügen Sie EVCİLİK OYUNU zu deiner Bibliothek hinzuzufügen und Updates zu erhalten

oder

Inhaltsrichtlinien

Vielleicht gefällt dir auch

Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz von fisfiskayikciw

"Gökalp... bizim oğlumuz. Sen onun öz babasısın." Barış'ın gözleri bir anda irileşti, sanki zaman donmuş, dünya sessizliğe gömülmüştü. İçine bir şey çarpmış gibi oldu, ne bir ses, ne bir hareket... sadece bir ağırlık. Göğsüne saplanan görünmez bir sancı gibi. Kalbi, aniden ritmini şaşırdı; ne hızlandı ne durdu, sadece derin bir sessizlikle yankılandı içindeki boşlukta. Ama artık başka bir şeydi o. Artık sadece bir çocuk değil... Barış'ın kanından, canından bir parça... içini paramparça eden o açıklamanın tam merkezindeydi. Gözleri doldu. Yanaklarına inmeyen, ama gözbebeklerinin içinde büyüyen o doluluk... yılların eksikliği, farkında olmadan duyduğu özlemin ağırlığıydı. "Benim..." dedi Barış, sesi titrek ve neredeyse duyulmazdı. Dudakları zorla oynadı, kelimeleri dışarı çıkarmak isterken titredi. "...oğlum mu?"

yan benimle | barış alper yılmaz. von mooneverlandd

"ateşle oynuyorsun barış alper..." Başını sallayıp gülümsedi, "ateşten korksaydım kendimi sana kaptırmazdım."

Berrak von larasu_123

Düzen, temizlik takıntısı olan Yağmur'un duvarlarını yıkarak Barış Alper'e kapılmasını içeren mini hikayemiz.

𝑶𝒑𝒊𝒂 | 𝑩𝒂𝒓ış 𝑨𝒍𝒑𝒆𝒓 𝒀ı𝒍𝒎𝒂𝒛 von keremakturkogludiyor

Opia, tanıdık ya da yabancı insanlarla göz göze geldiğimizde yaşadığımız, kendimizi savunmasız ve kırılgan hissetmemize neden olan bir duygu türüdür. Bu duygu, karşıdaki kişiyle bakışlarımız kesiştiğinde ortaya çıkan, iç gerginliğe ve ciddi bir duygusal duruma işaret eder. İnsanlar, genellikle bu duyguyu yalnızca kendilerine özgü bir his olarak algılar; ancak, büyük ihtimalle karşı taraf da benzer duygular içindedir. Başlangıç - 08.02.25

where is ur brother? |taekook ✔️ von yoonminlivkook

Jungkook abisi için kendisine mesaj atıp duran abisinin arkadaşı Taehyung'dan çok bunalmıştı.

single | tk von kafkaontheshore_

i'm sorry, dave

know about me, hyunsung von oztray

hyunjin: hayırdır fıstık küstük mü

Seen | Eren Elmalı von rossalys

balimkaplan: Of hamileyim diyince mi bakasın geldi erenelmali18: Sabahın köründe manyağın biri bana baba oluyosun yazınca napmam gerekiyodu Eren Elmalı Texting Hayran Kurgusu. Bu hikaye hiçbir gerçeklik barındırmaz.

Distance | Texting von rossalys

Barış Alper:İlk mesajı hep erkekler atar o yüzden Siz:İlk mesajın 'Selamun aleykum ahmet abi' mi gercekten 💌 Barış Alper Yılmaz Hayran Kurgusu Bu hikayedeki tüm karakterler ve olaylar hayal ürünüdür.Hiçbir gerçeklik barındırmaz.

august // barış alper yılmaz von stayinaliveee1

ufak bir maceradan başka bir şey değildi.

Vielleicht gefällt dir auch

Slide 1 of 10

Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz cover

yan benimle | barış alper yılmaz. cover

𝑶𝒑𝒊𝒂 | 𝑩𝒂𝒓ış 𝑨𝒍𝒑𝒆𝒓 𝒀ı𝒍𝒎𝒂𝒛 cover

where is ur brother? |taekook ✔️ cover

single | tk cover

know about me, hyunsung cover

Seen | Eren Elmalı cover

Distance | Texting cover

august // barış alper yılmaz cover

Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz

"Gökalp... bizim oğlumuz. Sen onun öz babasısın." Barış'ın gözleri bir anda irileşti, sanki zaman donmuş, dünya sessizliğe gömülmüştü. İçine bir şey çarpmış gibi oldu, ne bir ses, ne bir hareket... sadece bir ağırlık. Göğsüne saplanan görünmez bir sancı gibi. Kalbi, aniden ritmini şaşırdı; ne hızlandı ne durdu, sadece derin bir sessizlikle yankılandı içindeki boşlukta. Ama artık başka bir şeydi o. Artık sadece bir çocuk değil... Barış'ın kanından, canından bir parça... içini paramparça eden o açıklamanın tam merkezindeydi. Gözleri doldu. Yanaklarına inmeyen, ama gözbebeklerinin içinde büyüyen o doluluk... yılların eksikliği, farkında olmadan duyduğu özlemin ağırlığıydı. "Benim..." dedi Barış, sesi titrek ve neredeyse duyulmazdı. Dudakları zorla oynadı, kelimeleri dışarı çıkarmak isterken titredi. "...oğlum mu?"