Ben Arya. 17 yaşındayım ve Anoreksiya Nervoza hastasıyım. Bu bir nevi yeme bozukluğu hastalığı ve ölüme kadar gidiyor. Benim hastalığım ileri düzeyde bile değil ama şimdiden kemiklerin gözükmeye başladı. bu beni ne kadar rahatsız etsede bir şekilde önlemeye çalışıyorum. Ne zaman zayıf bir kızla yan yana dursam ya da toplu taşıma da yan yana denk gelsek ne kadar zayıf olduğum direk belli olur ve insanların o garip bakışları başlar. bana acıyomuş gibi baksalar da kimsenin umrunda bile değilim bunun farkındayım. Yolda yürürken bile insanların o bakışları başlar. bağzıları benden kaçar uzaklaşır, bağzıları sadece bakar. bana ufak bir biçimde gülümseseler bile benim ne kadar mutlu olacağımı bilmiyorlar. ben insanların bana acıyarak bakmasından bıktım. ben bu hastalıktan bıktım.. Bende isterdim güzel elbiseler giyip süslenmeyi Normal bir kız olmayı Sadece Sevilmeyi.. Sonuçta ben daha 17 yaşında gençliğinin baharında bir kızım. Ama yaşadığım ve kayboldugum tek yer kendi karanlığım. Ben kendi karanlığında kaybolmuş 17 yaşında Bir kızım. Bu da benim hikayem..All Rights Reserved