EHVENİŞER

"O koyu bir siyahın içerisinde yeşili yaşatmaya çalışırken ben sarının kiniyle boğuştum. Sevsin istedim ben sevdikten sonra. Elleri elimde ve ben yüreğinde olayım. Kan koktu, yalan ve dolan ondan soruldu. En son, en son ama sonunda benim oldu. Sigaraya alıştırdı, külü sirkelemekten bir haber bana."

Berfe sade ve şatafatsız olabildiğince aşktan uzakta dünyasına kimseleri almadan yaşarken hayatı beklenmedik olaylarla birlikte bir uçuruma doğru yuvarlanmaya başlar. Kendisine hayatı pahasına aşık bir genç adam olan Mesut Erdem'in ona sunduğu bu karşılıksız sevgiye kendini adayıp adamamanın gitgellerindeyken bu defa karşısına sevgiden bir haber Hazer Mirza çıkar. Celladına aşık, sonu bilinmeyen bu aşk üçgeninde herkes kendi duygularının esiri, herkes kendi kıyametine son sürat gitmekte.

Berfe,Hazer,Mesut,Berfe,Boran,Ezra,Rezan ... hepsi sonu belirsiz bir sevgiyle kuşanmanın gerçekliğiyle boğuşmaktadır. Aşkla yeni yeni tanışırken yaşadıkları durumlar hem hepimizin hikayesi hem bizden bir o kadar da uzak.