Her zaman oturduğum yere geldik . Tek fark bu sefer yalnız değildim . Ve bu tuhaf bir şekilde hoşuma gidiyordu . Kafasını bana çevirdi . Gözlerindeki tedirginliği ve garipsemeyi alışkın olduğumdan az çok neler düşündüğünü anlayabiliyordum. "Yani sen cidden hiç bir duyguyu hissetmiyormusun ? Yani en azından içtende olsa nedir biliyorsundur dimi ? Çünkü bu senin gibi edebiyattan anlayan biri için imkansız "dedi tek nefeste . Dudaklarım yavaşça yukarı kıvrıldı . Ve ağzımdan onu büyüleyen şu sözler çıktı. "Benim hayatımda hiçbirşey imkansız değildir. " Nedenini bilmediğim bir şekilde sesim çok daha özgüvenli bir şekilde çıkmıştı. Etkilendiği her halinden belliydi . Dudaklarım iyice kıvrıldı. Anlaşılan bayaa eğlenecektik.All Rights Reserved