Zagubiona w przeznaczeniu
  • Reads 11
  • Votes 0
  • Parts 3
  • Reads 11
  • Votes 0
  • Parts 3
Ongoing, First published Jun 27, 2017
- Zrobiłabym dla ciebie wszystko, wiesz o tym... Mogłabym nawet...- zaczęłam.
- Nie waż się tak myśleć- odparł Nicolas. Znajdę sposób na to, żebyśmy mogli być razem. Obiecuję. Na zawsze.
- Na zawsze.
Jednak tym razem mój głos jest mniej pewny niż zazwyczaj. Powoli tracę nadzieję i to mnie przeraża.

*              *            *             *             *          *
 
Mieszkam w laboratorium i należę do grupy osób, ktore są przetrzymywane i faszerowane lekami. Każą mi o czymś zapomnieć... No właśnie o co im chodzi?   Co noc słyszę krzyki nowych osób, które wypowiadają jakieś słowo... Chyba chodziło im o miłość? Nie wiem co ono oznacza, ale skoro tak bardzo każdy nie chce tego stracić, to czemu każą nam o tym zapomnieć? Dlaczego nie potrafię sobie niczego przypomnieć?
All Rights Reserved
Sign up to add Zagubiona w przeznaczeniu to your library and receive updates
or
#482truelove
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Jesteś Moja (Część 1 i 2) cover
GAME MASTER [18+] cover
Czas na nas cover
MD komiks/Memy/Obrazki cover
Zostałam porwana  cover
Przypadek czy przeznaczenie? | Peter Parker cover
Zanim nastanie noc  cover
Instytut dla Młodzieży Specjalnej || Roleplay || cover
Wilcza gwiazda [ZAKOŃCZONE] cover
The last one /Clexa cover

Jesteś Moja (Część 1 i 2)

55 parts Complete

fragment: ,,Ruszył w moją stronę, a ja się cofałam aż trafiłam plecami o ścianę. Nie czułam wielkiej radości, że wreszcie go zobaczyłam. Nie chciałam rzucić się mu w objęcia. Byłam śmiertelnie przerażona jak jeszcze nigdy w życiu. Nie tego się spodziewałam... Zdążył już podejść na odległość metra. Spanikowałam... Ale nie mogłam w żaden sposób zareagować. Miałam tylko przed oczami jego czarne oczy. Gdybym była psem to chyba zaczęłabym skomlić...straszne. Oparł dłonie na wysokości moich ramion uniemożliwiając mi ucieczkę. Nachylił się tak, że prawie stykaliśmy się nosami. Prześwietlał mnie tymi swoimi jak otchłań oczami chyba przez całą wieczność. - Jesteś moja." (planowana korekta)