Öldürücü Güç (düzenlenecek)
  • Reads 557,346
  • Votes 811
  • Parts 1
  • Reads 557,346
  • Votes 811
  • Parts 1
Complete, First published Jun 27, 2017
Fantastik içinde #1 olmuşluğumuz var :) 

İnsanın sevdikleri ölünce hep yarım kalır değil mi? Hayatını hiçbir zaman tam yaşayamaz.Tam gülmez, tam eğlenmez.Peki eğer sevdiğinizi kendiniz bir güç nedeniyle öldürseniz ne yapardınız?Eminim ki onun kadar soğuk kanlı olamazdınız.Ya da bu yaşadıklarına rağmen, onun kadar güçlü bir kız.

O, bu yaşına kadar tek başına gelmiş bir SON ÖLDÜRÜCÜ GÜÇ.. 

Hayatta kimseye güvenmedi.Hayatını hiçbir zaman yaşayamadı çünkü o kendi annesi ve babasını öldürmüştü.Sadece bir dokunuşla ölmüşlerdi gözlerinin önünde. Yummuştu annesi deniz gibi gözlerini.. Acı çekti her an, çünkü onun içinde acıların temeli bir güç vardı.Her zaman kendini katil belledi.İnsanlardan hep uzak kaldı o lanetli güç yüzünden.Onun gücü öldürücü güçtü.Bir insanı dokunuşuyla,bakışıyla öldürebilirdi.Aynı onlara bilinçsizce yaptığı gibi...

BİR KATİL GÜCÜN HİKAYESİ... 

Bu güç yüzünden acıyı ve ölümü iliklerine kadar hissetmeye var mısın? 


-KESİT-

/"Olmuyor hocam olmuyor. Ailemi öldürdüm ben! Bu eller kaç  kişiyi öldürdü biliyor musun?" Dedim bağırarak ve sinirle arkamdaki duvara yumruk attım."Her şey gözümün önünde ölüyor!"\

Wattpad içerisinde tek "Öldürücü Güç" isimli kitap.
Nazik bir dille yapılan her eleştirilere açığım.
All Rights Reserved
Sign up to add Öldürücü Güç (düzenlenecek) to your library and receive updates
or
#658akademi
Content Guidelines
You may also like
YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6
55 parts Ongoing
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.
You may also like
Slide 1 of 9
YARALASAR(Kitap Oldu) cover
ATEŞPARE (+18) cover
Karantina Serisi cover
ARIZALI cover
KUTSANMIŞ VARİS cover
Son 8 cover
KARAKUŞ - 1 "MERCAN" cover
17 NUMARA | KİTAP OLDU cover
ZORA SARILDIK/TAMAMLANDI cover

YARALASAR(Kitap Oldu)

55 parts Ongoing

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.