"O, şimal və cənub qütbü qədər, isti və soyuq qədər fərqli idi. O, özün-özündən saniyələr ərzində fərqlənirdi.
Sevdiyim adamın fərqliliyi məni ondan ayırmağı bacarmadı. Yanında qaldım və mübarizə apardım".
Atası və anası ilə bir evdə yaşayan Dəniz ailənin ikinci qızı idi. Atası ilə pis münasibətlərinin əksinə anası ilə olduqca dost idi.
Həyatı adi, sıradan qızların həyatından heç nə ilə fərqlənmirdi. Ta ki o günə qədər...
Yaşıl gözlərinin içindəki meşədə hər baxışda itən Dəniz onun gözlərinin əsiri olmuşdu. Ona olan hisslərini gizləyib, yoluna davam etmək istədikcə qəlbindəki hisslər daha da artırdı. Ürəyini partladacaq dərəcəyə çatanda Dəniz həyatın acı gerçəkləri ilə qarşılaşdı. İndi ya bu gerçəkdən qaçmalı, ya da qalıb mübarizə aparmalı idi.
Göz yaşları, ürək ağrısı, dərin hüzn və əzab...Sevgidən ona qalan parçalarla həyatına davam etmək o qədər də asan olmayacaqdı.
Aldığı hər nəfəsdə xatirələri şüşə qırıntıları kimi sinəsinə batacaqdı. Beyni ona isyan edənə qədər xatırlayacaqdı. Unutmaq asan deyildi...Ya da ümumiyyətlə unutmalı idimi?
Sevdiyi adamı,sevgisini, onunla keçən zamanı, onun gülüşünü, saçlarının ətrini, gözlərinin çəmən yaşıllığını...Unutmaq şərt idimi?
Tərk edilmək,tək buraxılmaq,aldadılmaq- adını hər nə qoyurdularsa qoysunlar onun üçün fərq etməzdi. Nəticə olaraq Dəniz onu sevirdi,hər zaman sevmişdi. Ondan vazkeçdiyi bir an belə olmamışdı.
•••
Dəniz bütün bunlarla öz daxilində mübarizə apararkən o, ona öz yardım əlini uzatmaq istədi.
Doktor Vüsal ilk baxışdan Dənizin onun üçün bir pasientdən daha artıq biri olduğunu anlamışdı.
Amma Dəniz də onun üçün eynisini nə zamansa hiss edəcəkdimi? Yoxsa xatirələrində onunla yaşayan sevdiyinin ardıncamı gedəcəkdi?