BÜYÜDÜM ÇOCUK OLMAK VERKEN

Içimdeki çocuk öldü bu gece hemde ben büyüdüm dercesine oysa hiç yağmur altında bile islatmamistim onu dizkapaklarina hiç yara dememişti içimdeki çocuğun el bebek gül bebek olmasada yokluk gostermemistim  yüzüne arkasini dönüp uyumadan uykuya dalmazdim gulmekmi o durmadan ben baslamazdim sonra birisi geldi ve çekti tetiği ve ben kendimi korumak isterken kör kursuna hedef ettim içimdeki çocuğu hani insan en yakınını bile taniyamazya kendine uzakken hani insan gülmek ister de hüznü birakmazya iki elinden hani insan ölmek isterya yaşarken iste öyleyim bende kendimde değilken birdahami asla bir daha kimseyi böyle delicesine buyutmem gözümde ve artık akillandim hayallerimi bir başkasının gulusune harcatmam yalan yok çok defa gidenler olmuştu gözümün önünden ve bir çok kez de yalana şahit olmuştum gidenler gözümden düşerken ama bu bir başkaydı bu gidiş aska bile fazlaydı bu gidiş yüzünden elinde sadece sessiz harfler kalmış seni seviyorum demek için çalıştıkça sesimin çıkmaması yetmemiş canım bile çıkmaya yeltenmisti sonra bir cümle içinde buldum kendimi isteyipte ulasamadigim birçok şey gibi noktayida uzağa koymuştu yetisemedim...
*yani anlayacagin o öyle bir gitmistiki benden çocukluğum bile intihar etti içinde saklı olduğum bu büyük bedenden...