Bir terslik vardı. Etrafta sadece ormanın ruh titreten uğultusu vardı. Damarlarımda ki kan, bu denli ıssızlığa alışkın olmadığından katran olmuştu. Gün ışığına esir olmuştuk usul usul. Orman ve gün ışığı! Bedenini bırakmak istemeyen ruhun alacakaranlığındaydık. Beş kader yazılıyordu. Malum, kimse saatler sonra ne olacağını düşünerek plan yapmaz! Ama ne yazık ki hiçbir kuvvet rüzgarın esintisi gibi birdaha sert esmeyecekti. Rüzgâr ıslık çalmaya devam edecekti. Hiçbiri rüzgarın dilinden anlamıyordu. Biraz sonra, başımıza gelecek belayı hesap etmeden, kendi kıvılcımımızı ateşlemiştik kendi ellerimizle! ... ... KİTABIMIN TÜM HAKLARI SAKLIDIR. ŞAHSIMA AİTTİR! HERHANGİ BİR DURUM GÖRÜLÜRSE GEREĞİ YAPILACAKTIR. #Wattys2018
10 parts