Through Infinity and Eternity ∞
  • Reads 1,366
  • Votes 75
  • Parts 17
  • Reads 1,366
  • Votes 75
  • Parts 17
Ongoing, First published Jan 09, 2014
"Why am I so stupid?!"


Ayan ang paulit ulit kong tanong sa sarili ko. At eto ako, iyak nanaman ng iyak, in the middle of nowhere, habang ang lakas ng ulan. 


Then, biglang may lumapit saken ..


"Miss, are you okay?" 

Tas inabot niya saken ung panyo niya. Napatingin ako sa nagsalita. Ang gwapo niya *u* Pero yeaa, wala akong pake ngaun jan.

"A-ahh, o-oo"

I tried to fake a smile. Tas tumakbo na bigla. I don't care where I'm going I just want to get out of here. I just want to be alone.


"Miss, wait!" 

Sabi nung lalaki kanina. I didnt mind him at tumuloy tuloy nalang ako ng takbo. He followed me. Tumakbo nalang ako ng mabilis hanggang mawala na siya.


Nung medyo malayo nako, napansin kona nawawala ung necklace ko ..


"Hindi pwedeng mawala yun!" 
Then I cried again.

"Hindi pwede" :((

Sinubukan kong balikan kung san ako pumunta kanina, pero wala. Wala doon ung necklace. Nasan na kaya yun?
All Rights Reserved
Sign up to add Through Infinity and Eternity ∞ to your library and receive updates
or
#977exo
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.