Pisane przy herbacie | wiersze

Nie mam ręki do roślin, potrafię uśmiercić nawet sztuczny kwiat, do tego jestem zdolna.

Słowa jednak traktuję z należytą im czcią, układając często w coś, co przenika wpierw moje myśli, później papier.

Tylko poprzez słowa potrafię odnaleźć siebie. Pisząc, i popijając z ulubionego kubka czarną herbatę.

~mówiąc mniej poetycko, zbiór moich wierszy od których zaczęła się moja przygoda z pisaniem. Mniej lub bardziej ambitne, bardziej lub mniej chaotyczne. Ale szczere- bo szczerze chciałam i chcę opisywać towarzyszące mi pogmatwane uczucia. Nie tylko te miłosne. Nawet te dotyczące wczesnego wschodu słońca dające niepewność co do jutra, czy opis spaceru po jesiennym lesie, dający poczucie ukojenia.

Opisuję siebie. Bardziej lub mniej dosłownie.