Ben Yıldız. 19 yaşındayım. Okumuyorum. Evde kalmaktan hoşlanan asosyal bir kızım. Arkadaşlarım her ne kadar bana tepki göstersede mutluyum. Balkonumdan mutluyum. Gökyüzünden mutluyum. Gökyüzü benim evim gibi. Kimine göre saçma gelicek belki de. Şöyle düşünün akşam üstü eve geldiniz ve aileniz size soruyor "bugün ne yaptın?" siz de başlıyorsunuz anlatmaya. Ben ise eve geliyorum islerini hallediyorum başlıyorum gökyüzüne anlatmaya. İnsanlara bir şey anlatılmıyor. Herkes anlamak istediği gibi anlıyor. Oysa gökyüzü öyle mi? Galaksiler öyle mi? Benim hikayemi okumaya var mısınız? Hikayemi okurken kendinizden bir parça görmeye var mısınız?All Rights Reserved
1 part