FATED~
  • OKUNANLAR 3,252
  • Oylar 139
  • Bölümler 13
  • OKUNANLAR 3,252
  • Oylar 139
  • Bölümler 13
Devam ediyor, İlk yayınlanma Oca 11, 2014
ON-GOING ^^

It’s better to let go and see if they come back than to hold on and see if they let go. Yeah.. yeah.. this is love. Ang sakit lang isipin na kailangan mo’ng pakawalan ang taong mahal mo because they doesn’t want you anymore, ano pa bang magagawa mo diba, ayaw na nga sayo. Also, we can’t deny that feeling of expecting them to come back and say “I’M SORYY, I CAN’T LOSE YOU and I LOVE YOU”. The most painful part is, what if they left you with a big responsibility to face? Ang hirap lang talaga. Hi I’m Carmella! 22 years old, single----- SINGLE MOM..
Tüm hakları saklıdır
Eklemek için kaydolun FATED~ kütüphanenize ekleyin ve güncellemeleri alın
or
#10carlo
İçerik Rehberi
Ayrıca sevebilecekleriniz
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 Bölüm Tamamlanmış Hikaye

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.