ჩვენი აუხდენელი ოცნებები

მოთხრობის წერა დავიწყე ოცნებით. ოცნებით რომელიც სიყვარულმა გამოიწვიე. ჩემი მისდამი სიყვარულის ბრალია ის რომ ამ წინადადებებმა აი ეს შექმნეს.
ალბათ გქონიათ შეგრძნება იმასა რომ არ გაკმაყოფილებთ რეალობა, ამ რეალობის სიუჟეტი და მოქმედებათა განვითარება, მაგრამ ვერაფერს ცვლით, ვერაფერს აკეთებთ და რჩებით ამ მტკივნეულ და მიუღებელ რეალობაში რომლიდანაც გაგცევა გინდათ.
ხოდა მეც ავდექი და გავექეცი რეალობას. ავდექი და დავწერე ის რაც იმაზე უფრო საინტერესო იყო რაც რეალურად ხდებოდა და ამას ალბათ შეამჩნევთ კიდეც მოთხრობის პირველ თავებში სადაც ყველაფერი ასე იდეალურად და ლამაზადაა.
ნელ ნელა შევყევი წერას, ნელ ნელა დამავიწყდა ისიც თუ რის გამო ვწერდი და ასე შევიყვარე ამ მოთხრობის თითოეული პერსონაჟი და ნაწილი. და შეიძლება სრულყოფილი მართლაც რომ არ გამომივ