Şiirlerimi sana yazıyorum, sanıyordum. Ben bunları; Sinemanın loşluğunda gülümsediğinde, İçimde papatya tarlaları açtıran Ellerini çekinerek tuttuğumda, Simsiyah gözleriyle bakıp gülen Tek bir lafıyla, Bütün yaralarımı iyileştiren kıza yazıyormuşum. "Oysa ben o kızı; Baharda açan bir çiçek gibi, Nisan'da, Kendi mevsiminde toprağa vermiştim... Şimdi hatırladım." Yayım Tarihi: 6 Temmuz 2017All Rights Reserved