7+7=42 SANİYE
  • Reads 216
  • Votes 21
  • Parts 2
  • Reads 216
  • Votes 21
  • Parts 2
Ongoing, First published Jul 08, 2017
Merhabaa, ilk romanım "7+7=42 SANİYE" artık yayında! Bol korku, heyecan, merak ve dramın da olduğu bu kitabı senin için hazırladım. Evet, evet yanlış duymadın. Şu an bu yazıyı okuyan kişi, senin için... Polisiye roman tadındaki bu kitapta bulunan gizemli yolculuğa çıkmaya ve bu yolcukta benimle birlikte katili bulmaya hazır mısın? Şimdi arkana yaslan ve keyfine bak. Iyi okumalar dilerim. Öneri ve görüşlerini büyük bir merakla bekliyorum. 


Büyük bir boşluğa düşmüştü Onur. Amansız bir girdaptaydı. Ne kadar uğraşsa da çıkamıyordu bu yerden. Beyninin içini kemiren düşünceler arasında intiharı düşledi. Ya ölümü ayaklarına gelecekti ya da o, ölümüne koşacaktı.

 Bekledi, ölümü yakındı çünkü biliyordu bunu.

 "Şu 4 duvar arasında ölümü beklemek nasıl bir şey bilir misin?" dedi kendi kendine. Ya delirmişti ya delirmeye ramak kalmıştı.

 "Çölde susayan bir adamın suyu beklediği gibi, bir pervanenin ateşe bile bile atlaması gibi ben de katilimi bekliyorum. Hem de yanacağımı bile bile bekliyorum. Gel, gel artık kurtar beni bu girdaptan."

 Katilinin düşlediği büyük bir İNTİKAM'dı. Başarmıştı sonunda. Bunca ölümden sonra bir mektup kalmıştı geriye. Tüm emniyet mensuplarını hayrete düşürecek bir mektup. Onca cinayeti bir mektuba sığdırmıştı katil.
All Rights Reserved
Sign up to add 7+7=42 SANİYE to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6
55 parts Ongoing
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.
GÜNEŞİN ÇOCUKLARI 🌞🌞🌞 by RapunzelSeviyor
21 parts Ongoing
"Bana ocüymüş gibi bakmayı kes. İnsanım." Derin bir nefes aldıktan sonra dolunaya baktım. Bu gece beni aydınlatmak ona düşmüştü. "Ayrıca göbeğin sana pek yardımcı olmuyor. O ağaç senden birkaç beden daha küçük." Beklediğim gibi birkaç homurtu duyduğumda ağacın arkasına saklanan genç çocuk kendini açık etti. Titreyen bedenini gördüğümde sıkkın bir nefes bıraktım. "Şu gözlerini çek üzerimden velet."dişlerimi sıkarak söylediklerim onu daha da korkutmuş gibi titremesi arttığında kendimden bir kez daha iğrendim. Üzerimde üniformam ile birçok çocuğun hayalini süslerken başka bir çocuğu benliğimle korkutuyordum. "Korkacak bir şey yok. Bir tanıdık." Kaşlarımla arkamdaki mezarı işaret ettiğimde çocuk kalkan kaşları ile bana sanki bir hayaletmişim gibi bakmaya devam etti. "Ne var ulan?! Babamızın mezarına ziyarete geldik işte! Niye mezardaki benmişimde dirilmişim gibi bakıyorsun?" Sağ elinin işaret parmağı titrek bir şekilde havalanıp arkamdaki açık mezarı işaret ettiğinde "Babanın mezarını mı kazdın yani?"diye sordu. Sanki çok normal bir şeymiş gibi sakince omuzlarımı silktim. "Senin mezarını mı kazmalıydım?" "Hayır tabiki de!"diye cırladığında diğer eliyle hızlıca ağzına kapattı. "Abla Allah'ını kitabını seversen senin akşam akşam başka işin yok muydu ya?!" "Niye lan? Bu akşam müsait değil miydi?"
You may also like
Slide 1 of 10
OYUNCAK MÜZESİ (+18) cover
Cehenneminden Alacaklıyım +18 cover
YARALASAR(Kitap Oldu) cover
Köpek cover
Asena ✯{gerçek ailem}✯ cover
TERAZİ  (Tamamlandı) cover
GÜNEŞİN ÇOCUKLARI 🌞🌞🌞 cover
Ateş'in Evi cover
Aşiretmiş ( Gerçek ailem) cover
MAHKUM cover

OYUNCAK MÜZESİ (+18)

36 parts Ongoing

İnsan ne dilediğine dikkat etmeli, zira kalbinden geçen iyi ya da kötü hiçbir dilek gerçekleşmeden peşini bırakmaz, derler. Ben, ölüm diledim. Bir ölümle başladı her şey. Bir başka ölüm onu izledi. Ve bir diğeri...