Story cover for GÖK'YÜZÜM by meltem_sapmaz
GÖK'YÜZÜM
  • WpView
    Reads 66
  • WpVote
    Votes 7
  • WpPart
    Parts 2
  • WpView
    Reads 66
  • WpVote
    Votes 7
  • WpPart
    Parts 2
Ongoing, First published Jul 10, 2017
'Aşkın iki yüzü vardır; gökyüzüne benzeyen. Biri Gün'eşin olduğu diğeri ise Gün'eşin olmadığı.'

  
 Aşkın gücüyle yeniden doğmuş güneş. Yeniden son vermiş gecenin ayazına. Ve gökyüzü diğer tüm renklere meydan okurcasına yeniden mavi. Başı ve sonu belli olmayan uçsuz bucaksız gökyüzüne herkes bir isim takmış. Bazılarının sevinci, bazılarının yalnızlığı, bazılarının umudu.

Aşkın başladığı yerde gökyüzü yeniden doğar. İşte orası senin başlangıcın. Ve güvenirsin gökyüzüne. Seni nereye sürüklerse sürüklesin ona bağlı kalırsın. Bilmezsin sonunun Gün'eşinin batıp gecenin ayazına izin verdiği yer olduğunu. Gün'eşin yavaş yavaş gider ellerinden. Öylece kalırsın orada. Ne geri dönebilirsin ne de onunla gidebilirsin. Karanlık yavaş yavaş içine çeker seni. Maviden eser kalmamış. Siyah bürümüş gökyüzünü. Unutamazsın hiçbir şeyi. Sadece  alışırsın gecenin ayazına. Kapkaranlık bir boşlukta yalnız hissedersin kendini. Ta ki Gün'eşinin ışığından doğmuş olan Ay'ı görene kadar. O gecenin karanlığını aydınlatmaya çalışan Ay ve etrafında küçük umut dağıtan yıldızlar. Umudunu kaybedeceğin nokta da yeniden bağlanırsın ona. Küçük bir umut ışığın var artık. Ya ona bağlanıp yine sonunun ne olduğunu bilmeden onunla gideceksin, ya da sana ait olan Gök'yüzünü kaybedeceksin. Yeniden doğacak güneş ama bu sefer senin için değil; umutlarını gökyüzünde saklamış insanlar için doğacak.

Karar ver; senin için doğmuş ve sonunun nereye gittiğini bilmediğin Gök'yüzün mü? Yoksa sana ait olmayan sadece insanların mutluluğunu izlemekle yetindiğin gökyüzü mü?
All Rights Reserved
Sign up to add GÖK'YÜZÜM to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
Gözler Aynı Sen-Gerçek Ailem by Yazmaperileri
31 parts Ongoing
Yağmurdan kaçarken doluya yakalanmak nedir bilir misiniz? Ezgi biliyordu. Hayatını zindana çeviren üvey babasından kaçtığı bir gecede, onu bu hayata tutsak eden adamla karşılaşmayı beklemiyordu. Bilseydi o adamla karşılaşacağını, yine kaçar mıydı o ödül töreninden? Onunla yüzleşecek cesareti bulur muydu? Yine de her şey için çok geçti. Bir karanlık gecede, İki lacivert göz kesişmişti. Biri nefretle diğeri ise yabancı gibi bakarken daha da acıtmıştı gerçekler. Asaf Kandemir tanımamıştı kızını. Ona nefretle bakan gözlerin ardında yatan anlamı görememişti. İki silah sesi duyulmuştu sonrasında sokakta. Yere düşmüştü kızın bedeni, sokak lambasının altına. O lamba bile kızın kimliğini aydınlatamamıştı. Eğer bilseydi o sokağa girince hayatının değişeceğini, geçmezdi o sokağın önünden belki. Atmazdı adımını. Ama geçmişti iş işten. Birçok şey gibi buna da geç kalınmıştı.. --- Hikayeden Kesit --- 15 yıldır, nefret ederek büyüdüğüm bu adam, bir kaç gün içerisinde bütün dengemin şaşmasına neden oldu. İçimde filizlenen, baba hayaliyle yanıp tutuşan çocuk, yine terk edilmenin verdiği kırıklıkla ağladı. Ağladı ağlamasına ama sesini duyan olmadı. Karşımda, acımasızca bakan lacivert gözleri her şeyi açıklıyordu. Onun gözünde bir hiçtim ben. Koca bir boşluk. Hikayesinde bir yerim yoktu. O ise benim hikayemin büyük bir kısmını oluşturuyordu. - Sözler hayli çıkmazlarda, Söz ver haydi sen.🎶 Dün birini gördüm yolda, Gözler aynı sen.🎶 Bizler aynı kalmadık ki, Hayat değişirken.🎶 Ben birini sevdim ama, Gözler aynı sen 🎶 Hikayenin şarkısı: Gözler Aynı sen-Yaşar
AZE by kelebekleroldu1
23 parts Ongoing
"Tahsin amca kim bu herif?" diye sordum. Kara gözleri avına odaklanmış bir aslan gibi keskince benim ürkek yeşillerime odaklıydı. "Behzat Kıvançlı'nın büyük oğlu Halil İbrahim Kıvançlı." dedi sesinde bariz bir gerginlik vardı. Benim tanımadığım bu adam etrafımdaki herkesi fazlasıyla germiş durumdaydı. "Onlar Karadenizli değiller mi? Ne işi varmış bu topraklarda?" diye sordum. Gözlerimi zar zor kopardım kara gözlerinden. Göz göze geldik Tahsin amcayla, "Onun olanı almaya gelmiş babandan, öyle diyorlar..." Anlamaz bir şekilde kaşlarımı çattım, "Onun olan ne varmış burada acaba? Bizim topraklarımızda hükmü geçmez onun!" dedim çirkefçe. "Benim hükmümün geçmeyeceği bir toprak yoktur küçük hanım." Arkamdan duyduğum sesle irkildim, bu kalın ve sert ses Halil İbrahim denen adama ait olamazdı değil mi? Tahsin amcanın gözlerinden dehşet geçti, arkamdaki adamın önünde hemen ellerini birleştirip başını eğdi ne oldu bilmiyorum ama sessizce yanımızdan sadece birkaç adım ayrılıp bizi baş başa bıraktı ama hala köşede tetikteydi. Cesaretimi toplayarak döndüm ona. Yakın mesafeden gördüm kara gözlerini şimdi daha bir karanlık bakıyordu. "Topraklarınızda gözüm yok. Ben benim olanı almaya geldim." dedi karanlık çıkan ses tonuyla. Yutkundum, sesimin titrememesine özen göstererek, "Senin olan neymiş?" diye sordum. O an gözlerinin parladığına yemin edebilirdim. "Aze, Aze diye bir kadın. Bey kızı Aze derlermiş buralarda ona." Gözlerim istemsiz irileşti, buzlu suyun içine düşmüş gibi titredim. Aze kızdım ben. Yüreği yiğit, gözleri güleç Aze kızdım... Bey kızı Aze derlerdi bana. *** BU KİTAPTA GEÇEN OLAYLAR VE KİŞİLER TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA ALAKASI YOKTUR.
You may also like
Slide 1 of 10
İtalyan mafya cover
ASYA cover
Gözler Aynı Sen-Gerçek Ailem cover
Abilerim cover
BALLICA MAHALLESİ cover
MEHİR(Gerçek Ailem) cover
Sarılırım Birine •Text• cover
AZE cover
Karadeniz'in Kızı (Gerçek Ailem) cover
BALIM (gerçek ailem)  cover

İtalyan mafya

19 parts Ongoing

"İtalyanın tüm çıkışlarını kapatın! O kızı da karnında ki bebeğimi de bana bulun!"...