Yalnızlık senfonisi

Kapak için teşekkür ederim ?çok tatlı ve güzel değil mi ?????@askreceli

~5 yıl önce ~

İnsalar elindekinin kıymetini ne zaman bilebilir ki? Ne zaman onu delicesine özler ona sarılmak isterler? Yalnız kaldıklarında ne zaman ağlamak isterler? Bütün gün kendilerini tuttuklarında ne zaman dayanmaz pes ederler? Hangi anlarda boğazındaki yumru yüzünden nefes alamaz hale gelirler? Sizin yerinize ben cevap veriyim insanlara karşı güçlü görünmek zorunda hissedersiniz. Ki öyledir de zorundasınızdır çünkü onlar acınızla eğlenirler. Sizi yalnız anınızda yakalamak için fırsat ararlar. İşte o an gelince ağlayamazsınız gözleriniz dolar. Boğazınızda büyük bir yumru oluşur ama ağlayamazsınız. Sadece yapabildiğiniz şey orada dikilmektir. Çekip gidemezsiniz bile çünkü izin vermezler. Size bunu bile çok görürler yalnız kalmayı bile size çok görürler. Sonra bir damla yaş süzülür yanağınızdan. Onlar ise sadece gülerler acınızla dalga geçerler. Kendinizi tutmaya çalışır ve orda dikilirsiniz. Sonra ise aynı küçük bir çocuğun oyuncak bebeğinden sıkılması gibi sizden sıkılır ve ne hissettiğinizi önemsemeden sizi fırlatıp atarlar. Şuan bana tek sahip çıkan insanı aşkımı herşeyimi kollarımın arasında kanlar içinde bana bakarken görüyorum. Beynim inanmak istemezcesine ona bakıyor. Sonra dudaklarından kan fışkırıyor. O an anlıyorum bütün olanları. Daha gözümden ne zaman aktığını bilmediğim gözyaşlarıma birde hıçkırıklarım ekleniyor. Delirmiş gibi bağırıyorum.
-A-Ambulan-s-sı arayın!
Çevredeki herkes cep telefonuna sarılırken gözüm şoförü aradı. Hiçbir yerde yoktu. Boraya döndüm hiç gözlerini ayırmadan bana bakıyordu. Sağ elini kaldırıp yanağıma koydu. Kızgın gibiydi sesinden de bu anlaşılıyordu.
-Ben sana neyi öğrettim hiç benim kadınım ağlar mı?
Bu sözleri söyledikten sonra öksürdü