Karanlığın Mavisi

Gecelerin; karanlığından korkup karanlığın gölgelerine saklanan bir bedenim. Ayaz gecelerin yaşattığı alaca karanlıgından göç eden binlerce göçmen kuşlar gibi ,gecelerin zifiri karanlığında sızıp ruhuna veda edenlerdenim.. Kendimi karanlıga adamışken karanlığımın aglarına takılıp, geçmişimin masumiyeti ,geleceğimin karanlığıyla beni tutsayan gerçek ölü bir bedene kendini kaptıran bir mavinin hikayesi. Derin, derin nefes almaya başladım yükseklik başımı döndürüyordu ama vazgeçmemeliydin , vazgeçersem beni bekleyen hayat berbat yaşantılar sunacaktı, ta'ki beni yolumdan döndürüp, bedenimi titreten, ruhumu okşayan sessi duyana kadar . " Sen ne zaman'dır " buradasın' ölmek istemiyorsun aslında ." Yaşarken ölü olan bedenlerin durdugu son nokta senin durduğu yerdir, ama ölmek istemediklerini iyi bilirim.. Sessin geldiği yöne baktıgımda masmavi gözlerini bana kitlemiş bakıyordu. Siyah , biraz beyaz karışımı az da mavi tonun karışımı ait bir "Sıcak gri" andıran bir Beden'di . Ve ona tek sorum şu oldu. "Sen , sıcak griyi bilirmisin." Gözlerime öğle bakıyordu'ki , işte senin "Sıcak grin" ben' mişim dercesine...