' Rabbit anda ownner' kitabındaki tavşan ve sahibinin hikayesi~
Kabuk tuttu kanayan yaralarım,
Her defasında söküp attım o kabukları
Ve tekrar ve tekrar kanadı
Vücudumun yitirdiği kanla halsiz düştüm
Kalbim çok acıdı,
Cehennem koru gibi yaktı,
Gözbebeklerimi içine kalbimden gelen dumanlar doldu,
Gözlerim alev aldı...
Ellerim tüm uzuvlarımın aksine buz tuttu,
Nefesimle dahi ısıtamadım..
Gözlerimden akan yaşlar yalnızca yüzümü değil kalbimi de ıslattı,
Rüyalarımda bir hayalete sarılıp sarılıp ağladım,
Yalnızca yalnızlık hissine uzak olmak istedim...
Sonsuzlukta kalbime en karanlık köşeyi ayırmış rüyalarım,
Sonsuza dek gece burada şimdi,
Rüyalarıma uğrar mı ki suretin
Keşke benim hayaletim olsan ...çok sevdiğim...
(Angst değil)
Eğlence amaçlı yazdığım bir Gerçek Ailem kurgusudur.
...
"Baysoy değilim." Dedi. Ardından
"Tekrar et!" Diye bağırdı her zaman ki gibi.
"Baysoy değilim." Dedim sakince, artık alışmıştım.
"Yeniden!" Diye bağırdı bu sefer.
"Ben Baysoy değilim!"
YENİDEN
𝕋𝕖𝕜𝕣𝕒𝕣 𝔼𝕥