Kaçan Kovalanır #Wattsy 2018

Ya hani şu olay varya...
Ne kadar kaçarsan o kadar kovalanıyorsun...
Aslında bu iyi bişey...
Yani ne zaman kovalanmak istesen kaçman yeterli...
Ama ya kaçmak istemezse Cindrella artık?
Ya pamuk prenses kabullenirse annesini?
Ya 'Bell' gitmezse kaplanın sarayına?
Ya onlarda bıkarsa artık bişey gibi olma zorundalığından?

Ki...
Onlarda Bıkar...
Prenses de değişmek ister bazen...
----
"Yeter!" diye bağırdım elimdeki eşyaları duvara atmaya devam ederken. Annem ve babam beklemiyor olmalı ki bana şaşkın bir surat ile bakıyorlardı. Bir tek Merve bunların olacağını bildiği için sakince bakıyordu bana. "Prenses falan, hiçbir bok olmak istemiyorum. Tamam mı? Yeter artık şu ana kadar yıllarca sustum, ama bir yere kadar. Artık sizi hayatımda istemiyorum."

Kapıya döndüğümde beni izleyen üç sarışınla karşılaştım. Burcu yanıma gelip ani bir şekilde belime sarıldı. Bu kızın bile böyle olması ne kadar sinirlendiğimin göstergesiydi. "Bizi de mi?" diye mırıldandı. "Hayır Burcu'm..." dedim yüzüne bakarken. "...ama bir süre yalnız kalmam en iyisi olacak."

***

Yalnız kalabildim mi peki?

Tabii ki hayır!

Tek başıma kalmak için aldığım evde o akşam 8 kişi tombala oynuyorduk.