Biraz düşündü. İleriye doğru bakıyordu. Aklına birşey gelmiş olacak ki gülümsedi. "Kar demeti" "Kar demeti mi? O da ne?" "Şöyle anlatayım." Dedi oturduğu yerde bana dönerek " Senden önce çok ıssızdım ben Defne. Seni tanıdıktan sonra yaşadım daha önce hayat sandığım hayatı. Senden sonra güldüm. Senden sonra ağladım. Senden sonra anlam kazandı herşey. Neşem oldun. Suyum oldun. Nefesim oldun.Kısacası kuraklığıma kar demeti oldun.." ... "Bu yıkık dökük hayatımda iyi olan tek bişey olmadı. Umut artık yok sanırım." "Umut var, umut hep var" "Beklemekten yoruldum. Bi mucize olsa keşke.." "Mucize sensin Defne"All Rights Reserved