SONUNA KADAR

İnsan kendine acımaya başladığı zaman, asıl o zaman, geri dönülemez yollara giriyor. bu öyle bir felaket ki, ne sonunu getirmek ne de bir daha bu düğümü çözebilmek mümkün oluyor. Günden güne katlanarak artan bir kanser gibi içinde sana ait olan tüm duyguları tüketiyor, kendi kendini kurtaramayacağını-hiçbir dala tutunamayacağını anlıyorsun. ta ki kökleri senin iflah olmaz geçmişinden de güçlü bir ağacın kovuğuna saklanana ve bu ağaca körü körüne aşık olana kadar.

Yaren ve Demir'in soluksuz ve imkansız aşkı.